پیش بینی فراوانی مراجعه زنان جوان به آرایشگاه بر اساس عزت نفس، کمال گرایی و نگرش نسبت به ظاهر

هدف از این پژوهش پیش بینی فراوانی مراجعه زنان جوان به آرایشگاه بر اساس عزت­نفس، کمال گرایی و نگرش نسبت به ظاهر بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان جوان شهر تهران بود که در سال های 1394-1393 به سالن های زیبایی و آرایشگاه­ مراجعه می کردند که از بین آنها 94 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. آزمودنیها به مقیاس سنجش کیفیت عزت­نفس ( هدرتون و پولیوی، 2004)، پرسش نامه کمال گرایی چندبعدی تهران (بشارت، 1384)، مقیاس نگرش اجتماعی - فرهنگی نسبت به ظاهر (هینبرگ، تامپسون و استورمر، 1995؛ تامپسون و همکاران، 2004) و پرسش های جمعیت شناختی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد عزت­نفس و کمال گرایی با تعداد دفعات مراجعه به آرایشگاه رابطه ندارند و فقط خرده مقیاس کمال گرایی خودمدار با تعداد دفعات مراجعه به آرایشگاه رابطه دارد. همچنین نتایج نشان داد نگرش نسبت به ظاهر با تعداد دفعات مراجعه به آرایشگاه رابطه دارد و می­تواند 35/0 درصد از تغییرات متغیر تعداد دفعات مراجعه به آرایشگاه را پیش­بینی و تبیین کند.